Uzdrowienie wewnętrzne, o którym tak wiele się dzisiaj mówi, nie jest w Kościele zjawiskiem nowym. Według Instrukcji Kongregacji Nauki Wiary nt. modlitwy o uzdrowienie: “Gorące pragnienie szczęścia, głęboko zakorzenione w sercu człowieka, łączy się ściśle z dążeniem do uwolnienia od choroby i zrozumienia jej sensu, gdy się jej doświadcza. (…) Choroba, jak i inne ludzkie cierpienia, stanowi uprzywilejowany moment modlitwy: czy to jako prośba o łaskę, aby przyjąć chorobę w świetle wiary i pogodzić się z wolą Bożą, czy również jako błaganie o otrzymanie uzdrowienia”.

Uzdrowienie wewnętrzne oznacza duchową drogę nawrócenia, podczas której prosimy Boga o uzdrowienie naszych wewnętrznych – psychicznych i duchowych – zranień.

Chcąc o doświadczeniu uzdrowienia wewnętrznego powiedzieć nieco więcej, oddajemy do rąk Czytelnika rozważania, które wraz z o. Józefem głosiliśmy podczas rekolekcji nt. uzdrowienia wewnętrznego przez doświadczenie miłości Boga Ojca. Ufam, że mogą one pomóc w lepszym zrozumieniu tajemnicy odkupienia człowieka i udzielenia pomocy podążającym drogą uzdrowienia wewnętrznego.

o. Teodor Knapczyk