Spędził 25 lat na pustelni, w celi o wymiarze 6 metrów kwadratowych. Nosił włosiennicę, modlił się i pościł, spożywając jeden bezmięsny posiłek dziennie. Spał po kilka godzin na dobę, dzień w dzień medytując. Codziennie odprawiał Mszę świętą, po której 2 godziny trwał w dziękczynieniu. Przypisuje mu się blisko 24 tysiące cudów i uzdrowień, a do jego grobu przybywa rocznie ponad 4 miliony pielgrzymów z całego świata. Kim był św. Charbel Makhlouf?

Ten do niedawna nieznany w Polsce święty urodził się w maju 1828 roku w północnym Libanie, w rodzinie ubogich rolników. Wyświęcony 23 lipca 1859, prowadził życie zakonne w klasztorze św.  Marona w Annaya. Już trakcie jego życia, jak również po śmierci jego wstawiennictwo było uważane za wyjątkowo skuteczne. W efekcie jego pokornych próśb Bóg dokonał wielu wyjątkowych cudów i czyni to do dziś, a o potędze jego orędownictwa robi się coraz głośniej.

Św. Charbel jest jednym z najbardziej czczonych w Libanie świętych, którego sława wylała się już daleko poza granice rodzinnego kraju. Historia jego życia pełnego miłości, ufności i ogromnej wiary może się stać dla nas inspiracją do zgłębiania tajemnic chrześcijaństwa. Świętość Charbela ma inspirować i pomagać wiernym w naśladowaniu Chrystusa całym życiem.

“Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je.”
(Mk 8, 34-35)